Yin Yang filosofie
De Chinese filosofie van Yin Yang is een fundamenteel concept dat al duizenden jaren Chinese filosofen heeft beïnvloed, waaronder geleerden die geassocieerd worden met het taoïsme zoals Lao Tzu en met het confucianisme zoals Confucius. Het concept van Yin Yang ligt ten grondslag aan Aziatische vechtsporten, geneeskunde, wetenschap, literatuur en politiek.
Confucianisme
In het confusianisme werd het systeem van Yin Yang opgevat als een manier om het universum te verklaren. Het is een relatief systeem; elk voorwerp is Yin of Yang in relatie tot een ander object of verschijnsel. Van Yin wordt gezegd dat het donker en vrouwelijk is, terwijl Yang, licht en mannelijk is.
In vroege inscripties zijn Yin en Yang beschrijvingen van natuurlijke fenomenen zoals weersomstandigheden en dan vooral de beweging van de zon. Overdag is er zonlicht (yang) en ’s nachts is er een gebrek aan zonlicht (yin). Het zijn twee tegengestelde maar complementaire energieën. Hoewel ze het tegenovergestelde zijn, zijn hun individuele kwaliteiten en aard onderling afhankelijk. Ons universum zit vol met deze complementaire krachten zoals dag en nacht, hemel en aarde, zon en maan.
Yin Yang is geen statisch of elkaar uitsluitend begrip. Alles bevat Yin en Yang. Hoewel de wereld bestaat uit veel verschillende, soms tegengestelde, krachten, kunnen deze naast elkaar bestaan en elkaar zelfs aanvullen. Soms vertrouwen krachten die tegengesteld zijn in de natuur zelfs op elkaar om te bestaan. De aard van Yin Yang ligt in de uitwisseling en het samenspel van de twee componenten. De afwisseling van dag en nacht is zo’n voorbeeld: er kan geen schaduw zijn zonder licht. De balans tussen Yin en Yang is belangrijk. Als Yin sterker is, zal Yang zwakker zijn en vice versa. Yin en Yang kunnen onder bepaalde omstandigheden worden uitgewisseld, zodat ze meestal niet Yin en niet Yang alleen zijn. Met andere woorden, Yin-elementen kunnen bepaalde delen van Yang bevatten en Yang kan sommige componenten van Yin bevatten.
Het Yin Yang symbool
Yin en Yang worden weergegeven door het zwart-witte symbool van Tai Chi. Het Yin Yang symbool bestaat uit een cirkel en is door een gebogen lijn verdeeld in twee helften. De ene helft van de cirkel is zwart, de yin-kant; de andere is wit, voor de yang-kant. Een stip van elke kleur bevindt zich in de buurt van het midden van de helft van de ander. De stippen vertegenwoordigen het idee dat beide zijden de energie van de ander dragen. De witte stip in het zwarte gebied en de zwarte stip in het witte gebied duiden op het naast elkaar bestaan van tegenstellingen om een geheel te vormen. De kromme lijn betekent dat er geen absolute scheidingen zijn tussen de twee tegenpolen. Het Tai Chi symbool belichaamt daarmee beide kanten: dualiteit, paradox, eenheid in verscheidenheid, verandering en harmonie.
Yin Yang en de Traditionele Chinese Geneeswijzen
De Chinezen leerden duizenden jaren geleden het concept van Yin Yang toe te passen op alle aspecten van natuurlijke fenomenen en zij ontwikkelden uiteindelijk de filosofie van het taoïsme. De taoïstische priesters ontwikkelden de principes van de kruidengeneeskunde op basis van de Yin Yang theorie. Dit werd uitgebreid tot de classificatie van voedingsmiddelen, gezondheid, ziekte en diagnose. Het ideaal was, en is nog steeds, om een evenwicht te bereiken tussen de externe Yin Yang invloeden van voeding, activiteit, omgeving en seizoenen en de innerlijke invloeden van iemands constitutie.
Yin Yang is een uitdrukking van de natuurwet van homeostase. Om gezond te zijn moeten de Yin en Yang krachten in het lichaam in evenwicht zijn. De onderlinge verbondenheid tussen de tegengestelde krachten van Yin en Yang is representatief voor balans. Deze twee krachten werken voortdurend met elkaar samen en zijn constant in een staat van verandering. Als het een verandert, verandert het ander ook. Een te grote disbalans van Yin en Yang geeft ongemak en ziekte.
Yin Yang is vandaag de dag nog steeds belangrijk in de traditionele Chinese geneeskunde en Feng Shui (filosofie over de relatie tussen mens en zijn werk- en leefomgeving).